De oude kaart van Thailand toont evoluties van Thailand. Deze historische kaart van Thailand laat je reizen in het verleden en in de geschiedenis van Thailand in Zuidoost-Azië. De oude kaart van Thailand is downloadbaar in PDF, afdrukbaar en gratis.

Na de val van het Khmer-rijk in de 13e eeuw floreerden er verschillende staten in het oude Thailand, zoals de verschillende Tai, Mon, Khmer en Maleise koninkrijken, zoals blijkt uit de vele archeologische vindplaatsen en artefacten die verspreid liggen over het Siamese landschap. Vóór de 12e eeuw wordt de eerste Thaise of Siamese staat echter traditioneel beschouwd als het boeddhistische koninkrijk Sukhothai, dat werd gesticht in 1238, zoals u kunt zien op de kaart van het oude Thailand. Na het verval en de val van het Khmer-rijk in de 13e-15e eeuw waren de boeddhistische Tai koninkrijken van Sukhothai, Lanna en Lan Xang (nu Laos) in opkomst. Een eeuw later werd de macht van Sukhothai echter overschaduwd door het nieuwe koninkrijk Ayutthaya, dat in het midden van de 14e eeuw werd opgericht in het lager gelegen gebied van de Chao Phraya-rivier of Menam.

De uitbreiding van Ayutthaya concentreerde zich langs de Menam, terwijl in de noordelijke vallei het Lanna Koninkrijk en andere kleine Tai stadstaten heersten. In 1431 verlieten de Khmer Angkor nadat de troepen van Ayutthaya de oude stad van Thailand waren binnengevallen. Thailand behield een traditie van handel met zijn buurlanden, van China tot India, Perzië en Arabische landen. Ayutthaya werd een van de meest levendige handelscentra in Azië, zoals te zien is op de kaart van het oude Thailand. Europese handelaren arriveerden in de 16e eeuw, te beginnen met de Portugezen, gevolgd door de Fransen, Nederlanders en Engelsen. Na de val van Ayutthaya in 1767 door de Birmezen, verplaatste koning Taksin de Grote de hoofdstad van Thailand voor ongeveer 15 jaar naar Thonburi. Het huidige Rattanakosin-tijdperk van de Thaise geschiedenis begon in 1782, na de vestiging van Bangkok als hoofdstad van de Chakri-dynastie onder koning Rama I de Grote. Volgens de Encyclopædia Britannica: "Een kwart tot een derde van de bevolking van sommige gebieden van Thailand en Birma waren slaven in de 17e tot en met de 19e eeuw."

De verliezen omvatten aanvankelijk Penang en culmineerden uiteindelijk in het verlies van vier overwegend etnisch-Maleise zuidelijke provincies, die later bij het Anglo-Siamese Verdrag van 1909 vier noordelijke staten van Maleisië werden. In 1932 leidde een bloedeloze revolutie, uitgevoerd door de Khana Ratsadon groep van militaire en burgerlijke ambtenaren, tot een machtswisseling, toen koning Prajadhipok gedwongen werd het volk van Siam zijn eerste grondwet te geven, waarmee een einde kwam aan eeuwen van absolute monarchie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog eiste het oude Japanse Rijk het recht op om troepen over Thailand naar de grens met Maleisië te verplaatsen. Japan viel het land binnen en hield het Thaise leger zes tot acht uur lang bezig voordat Plaek Pibulsonggram een wapenstilstand beval, zoals vermeld op de kaart van het oude Thailand. Kort daarna kreeg Japan vrije doorgang, en op 21 december 1941 tekenden Thailand en Japan een militaire alliantie met een geheim protocol waarin Tokio ermee instemde Thailand te helpen gebieden terug te winnen die aan de Britten en Fransen waren verloren.