De kaart met regio's van Thailand toont de omliggende gebieden en provincies van Thailand. Met deze administratieve kaart van Thailand kunt u de regio's van Thailand in Zuidoost-Azië leren kennen. De Thailand regio's kaart is downloadbaar in PDF, printbaar en gratis.

Thailand is onderverdeeld in verschillende groepen regio's. De meest opvallende zijn de groepen van zes regio's die in geografische studies worden gebruikt en de groepen van vier regio's die overeenstemmen met het Monthon-systeem van administratieve groepen dat vroeger door het Ministerie van Binnenlandse Zaken werd gebruikt. Deze regio's zijn de grootste onderverdelingen van het land, zoals blijkt uit de kaart met regio's in Thailand. In tegenstelling tot de administratieve indeling van de provincies van Thailand hebben de regio's geen administratief karakter meer, maar worden zij gebruikt voor geografische, statistische, geologische of andere doeleinden. Voor geografische en wetenschappelijke doeleinden wordt gewoonlijk een systeem met zes regio's gebruikt. Dit systeem dateert van 1935. Het werd in 1977 geformaliseerd door het Nationaal Geografisch Comité, dat door de Nationale Onderzoeksraad werd aangesteld.

Het systeem van zes regio's verdeelt het land in de volgende regio's zoals u kunt zien op de kaart van Thailand regio's: Noord-Thailand, Noordoost-Thailand, West-Thailand, Centraal-Thailand, Oost-Thailand, Zuid-Thailand. Isan (Isan/Thai: อีสาน [ʔiːsǎːn]; ook geschreven als Isaan, Isarn, Issan, of Esarn;) is de noordoostelijke regio van Thailand. Het is gelegen op het Khorat Plateau, begrensd door de Mekong rivier (langs de grens met Laos) in het noorden en oosten, door Cambodja in het zuidoosten en het Prachinburi gebergte ten zuiden van Nakhon Ratchasima. West-Thailand is een regio van Thailand die in het westen grenst aan Myanmar en in het oosten aan Centraal-Thailand. Oost-Thailand is een regio van Thailand die in het oosten grenst aan Cambodja en in het westen aan Centraal-Thailand.

Het vier-regio systeem, gebruikt in sommige administratieve en statistische contexten, en ook als een losse culturele groepering, omvat de westelijke en oostelijke de noordelijke regio. Het verdeelt het land in de volgende regio's zoals zijn vermeld in Thailand regio's kaart: Noord-Thailand, Noordoost-Thailand, Centraal-Thailand, Zuid-Thailand. Het Thaise Meteorologische Departement verdeelt het land in zes regio's voor meteorologische doeleinden. Het verschilt van het vier-regio-systeem in die zin dat het oosten wordt beschouwd als een aparte regio, het zuiden is verdeeld in oost- en westkust, en Nakhon Sawan en Uthai Thani zijn gegroepeerd in de centrale regio. Centraal Thailand (Central Plain) is een regio van Thailand die de brede alluviale vlakte van de Chao Phraya rivier beslaat. Het wordt van Noordoost-Thailand (Isan) gescheiden door de Phetchabun bergketen, en de Tenasserim heuvels scheiden het van Myanmar in het westen. In het noorden wordt het begrensd door de Phi Pan Nam Range, een van de heuvelstelsels van Noord-Thailand.

De politieke kaart van Thailand toont regio's en provincies van Thailand. Deze administratieve kaart van Thailand laat je regio's, administratieve grenzen en steden van Thailand in Zuidoost-Azië zien. De politieke kaart van Thailand is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

De politiek van Thailand wordt momenteel gevoerd in het kader van een constitutionele monarchie, waarbij de premier het hoofd van de regering is en een erfelijke monarch het staatshoofd, zoals u kunt zien op de politieke kaart van Thailand. De rechterlijke macht is onafhankelijk van de uitvoerende en de wetgevende macht. De Thaise koninkrijken en het late Koninkrijk Siam stonden onder het absolute bewind van de koningen. Maar na de "democratische revolutie" in 1932, onder leiding van verwesterde bureaucraten en traditioneel georiënteerde militairen, werd het land officieel een constitutionele monarchie met een premier als regeringsleider. De eerste geschreven grondwet werd uitgevaardigd. Tot op heden heeft Thailand zeventien handvesten en grondwetten gehad, wat wijst op een grote mate van politieke instabiliteit. Na succesvolle staatsgrepen hebben militaire regimes bestaande grondwetten ingetrokken en tijdelijke handvesten uitgevaardigd. Onderhandelingen tussen politici, invloedrijke mannen en generaals zijn de belangrijkste factor geworden voor het herstel van tijdelijke politieke stabiliteit.

Sinds 1932 hebben bureaucraten, generaals en zakenlieden de meeste politieke partijen geleid. Hoewel de "basis" altijd het doel is van de politieke partijen, heeft geen enkele "basis" partij ooit het land geleid. Geld lijkt de belangrijkste factor te zijn voor het verkrijgen van macht in het land. Politieke macht betekent controle over de nationale middelen. Volgens de grondwet zijn de drie belangrijkste onafhankelijke autoriteiten die het machtsevenwicht bewaren, de uitvoerende, de wetgevende en de rechterlijke macht, zoals blijkt uit de politieke kaart van Thailand. Hoewel de koning volgens de grondwet weinig directe macht heeft en Thailand zichzelf categoriseert als een constitutionele monarchie, is de koning meer dan een symbool van nationale identiteit en eenheid. De huidige monarch heeft veel respect van de bevolking en morele autoriteit, die is gebruikt om in te grijpen in politieke crises en de koers van de regering te beïnvloeden.

In 2008 nam de politieke onrust in Thailand toe: de PPP-regering stond onder druk om af te treden, terwijl de burgerlijke ongehoorzaamheid en de onrust onder leiding van de PAD toenamen. Het conflict draaide om de grondwet. De PPP steunde de wijziging van de grondwet van 2007, terwijl de demonstranten tegen de regering het beschouwden als een politieke amnestie voor Thaksin en zijn aanhangers die eerder was veroordeeld. De anti-regerings demonstranten waren, naar verluidt, meestal beter opgeleide, meer welvarende, stedelijke Thais die kritiek hadden op een door rijke politici gecorrumpeerd kiesstelsel naar westers model zoals dat op de politieke kaart van Thailand staat. Thaksin werd ervan beschuldigd bureaucraten, politieagenten, militairen en zelfs politieke groeperingen te hebben uitgebuit om stemmen te kopen. Thaksin werd het voorbeeld van de zakenman-autocraat en lanceerde zogenaamde populistische projecten, waarvan sommige controversieel waren, zoals de Oorlog tegen Drugs. Honderden moorden en moordzaken die door de politie werden genoteerd, zouden volgens hen slechts gevechten tussen drugshandelaren zijn, maar verder onderzoek bleef uit. De rechtsgang werd gezien als nutteloos; in plaats daarvan werd de beslissende rechtspraak gezien als in handen van de politie.

De statenkaart van Thailand toont alle departementen en regio's van Thailand. De statenkaart van Thailand laat je toe de gebieden en steden van Thailand in Thailand te leren kennen. De statenkaart van Thailand is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Thailand is verdeeld in 76 staten (Thais: จังหวัด, jangwat, enkelvoud en meervoud, uitgesproken als [tɕ͡āŋ.wàt]), die geografisch zijn gegroepeerd in 6 regio's, zoals je kunt zien op de kaart van Thailand staten. De hoofdstad Bangkok is geen staat maar een speciaal bestuurlijk gebied en is opgenomen als de 77e staat, omdat het op hetzelfde niveau wordt bestuurd als de andere 76 staten. De naam van de staten is dezelfde als die van hun respectieve hoofdsteden. Bangkok heeft zowel de hoogste bevolking als de hoogste bevolkingsdichtheid. De grootste staat qua oppervlakte is Nakhon Ratchasima, de kleinste Samut Songkhram. Ranong heeft het laagste bevolkingsaantal, terwijl Mae Hong Son de laagste bevolkingsdichtheid heeft (feiten volgens de volkstelling van 2000).

Elke deelstaat van Thailand wordt bestuurd door een gouverneur, die wordt benoemd door het ministerie van Binnenlandse Zaken. De enige uitzondering is Bangkok, waar de gouverneur wordt gekozen door de bevolking. Thailand is onderverdeeld in 878 districten (amphoe, อำเภอ). De vijftig districten van Bangkok worden khet (เขต) genoemd, maar zelfs in officiële documenten worden ze soms verkeerd geïdentificeerd als amphoe. Het aantal districten in elke provincie varieert, van drie in de kleinste staten tot vijftig in Bangkok. Verdere onderverdelingen zijn tambon (subdistricten) en tenslotte Muban (dorpen). In Bangkok worden de tambons khwaeng genoemd. Veel staten gaan terug tot semi-onafhankelijke lokale leeuwen- of koninkrijken, die samen het koninkrijk Ayutthaya vormden, zoals vermeld op de statenkaart van Thailand. Zoals vandaag de dag, werden de provincies gecreëerd rond een hoofdstad (mueang), en omvatten omliggende dorpen of satellietsteden. De provincies werden bestuurd door een gouverneur, die door de koning werd aangesteld, of door een lokale heersende familie, die afstammelingen waren van de oude lokale koningen en prinsen van dat gebied en dit privilege hadden gekregen van de centrale koning.

De maandon werden uiteindelijk opgeheven toen Thailand in 1932 van een absolute monarchie overging in een constitutionele monarchie, waardoor de staten weer de hoogste bestuurslaag werden. Verschillende kleinere staten werden toen ook afgeschaft. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden verschillende staten rond Bangkok samengevoegd, wat na de oorlog echter weer ongedaan werd gemaakt. De huidige staat Sukhothai stond eerst bekend als Sawankhalok, maar werd in 1939 omgedoopt tot Sukhothai (daarom gaat de spoorlijn naar Sawankhalok stad en niet naar Sukhothai stad), zoals te zien is op de statenkaart van Thailand. Ook de staat Kalasin werd opnieuw opgericht in 1947, na te zijn opgeheven in 1932. In 1972 werden de twee staten Phra Nakhon en Thonburi samengevoegd tot het speciale administratieve gebied Bangkok, dat de taken van de provincies combineert met die van een gemeente, inclusief een gekozen gouverneur.